Παρέλαση. Τότε και σήμερα.

Παρελάσεις από μιας άλλη εποχή. Εποχή επίκαιρη. Και θα αποτελεί πάντα επίκαιρη γιατί το αποτέλεσμα εκείνης ήταν η εμπόλεμη εμπλοκή της Ελλάδας. Χάρη σε αυτή την ηρωική προσπάθεια των Ελλήνων να μην σκλαβωθούν.

Σήμερα τιμούμε αυτούς τους ήρωες με μαθητικές παρελάσεις συνήθως. Οι στρατιωτικές εκτός από τα μεγάλα κέντρα είναι χαλαρές. Πριν όμως αυτούς τους πολέμους (Ιταλία, Γερμανία, Αγγλία, Ρωσία, εμφύλιος) γίνονταν άραγε παρελάσεις; Και αν ναι, για ποιόν ακριβώς λόγω; Για να θυμηθούμε ή ακόμα και να γνωρίσουμε τις παρελάσεις της προπολεμικής Ελλάδος.

Εκείνα τα χρόνια η υποχρέωση να εκδηλώνουν, εργάτες και αγρότες, "αυθορμήτως" τον ενθουσιασμό τους για το κυβερνητικό έργο, πλαισιωνόταν και από την υποχρέωση να συντρέχουν στην υποδοχή των επισήμων που έφταναν στην περιοχή τους.

Από παρέλαση μεροκαματιάρηδων. Κοιτάξτε ενθουσιασμό.

Από παρέλαση αγροτών μπροστά από τον Ιωάννη Μεταξά.

Από την υποδοχή του "πρώτου εργάτη" Ιωάννη Μεταξά, στη Θράκη. Παρέλαση εργατών μπροστά από την εξέδρα όπου και ο δικτάτορας.

Τμήμα Προσκόπων παρελαύνει μπροστά του. Αν και σε κόντρα του Μεταξά με τον Βασιλέα για την ένταξη των προσκόπων στην ΕΟΝ.

Και για να πάμε στην δικιά μας παρέλαση, που διεξάχθηκε προχθές. Μόνο ένα σχόλιο που μου έκανε εντύπωση. Το 2ο Δημοτικό σχολείο παρέλασε με έναν μεικτό (αγόρια - κορίτσια) ουλαμό 20 παιδιών. Πραγματικά τι συμβαίνει σε αυτό το ιστορικό Δημοτικό σχολείο; Το μυαλό μου πάει ΄σε λόγους ρατσιστικούς. Μόνο αυτά είναι ελληνόπουλα; Τα υπόλοιπα είναι αλλοδαποί; Είχαν γαστρεντερίτιδα τα υπόλοιπα; Πραγματικά θα ήθελα να μάθω. Αποτέλεσε για εμένα που πέρασα από αυτό το Δημοτικό μια δυσάρεστη έκπληξη. Λυπηρό συνάμα.